នៅឆ្នាំ២០០០ លោកគង្គ ប៊ុនឈឿន ដែលជាអ្នកនិពន្ឋដ៏ល្បីល្បាញមួយរូប បានចេញផ្សាយសៀវភៅមួយដាក់ចំណងជើងថា កំណាព្យស្នេហ៍មាស។ កំណាព្យស្នេហ៍មាស ជាកំណត់ហេតុស្នាដែ ឬជាកម្រងវណ្ណកម្មទាំងអស់របស់លោកគង្គ ប៊ុនឈឿន តាំងពីលោកបានចាប់ដងប៉ាកាប្រឡូកក្នុងជីវិតទឹកខ្មៅ ពីទស្សវត្សរ៍ទី៥០មក ដូចជា ប្រលោមលោក កំណាព្យ បទភ្លេង ទំនុកច្រៀង និងរឿងភាពយន្តវីដេអូជាដើម ។ សូមបញ្ជាក់ផងដែរថា អត្ថបទសៀវភៅយើងខ្ញុំបានផ្សាយម្តងរួចហើយ
ដើម្បីស្តាប់ការអត្ថាធិប្បាយ1 សូមចុចត្រង់នេះ បទអត្ថាធិប្បាយរបស់ ប៉ិច សង្វាវ៉ាន
បំណងរបស់លោក គង្គ ប៊ុនឈឿន ក្នុងការសរសេរសៀវភៅនេះ មាន៣ចំណុចគឺ៖
-ទី១ លោកចង់រក្សាទុកផ្នត់គំនិតរបស់លោក ដែលជាផលចំណែកនៃការត្រិះរិះពិចារណាមួយ។
-ទី២ លោកចង់ឲ្យអ្នកអានដឹងពិតប្រាកដថា ពេលដែលលោករស់នៅ លោកបានធ្វើអ្វីខ្លះ?ទី៣ លោកចង់បញ្ជាក់ប្រាប់មជ្ឈដ្ឋានមួយចំនួនដែលបានយកស្នាដៃរបស់លោកទៅប្រើប្រាស់ជាផ្លូវជំនួញ ដោយមិនគោរពសិទ្ឋិរបស់លោកជាអ្នកនិពន្ឋដើមបន្តិចបន្តួចសោះ។
តាំងឆ្នាំ ១៩៦៣ រហូតមកដល់ខែមេសាឆ្នាំ១៩៧៥ លោកគង្គ ប៊ុនឈឿននិពន្ឋទំនុកច្រៀង និងបទភ្លេង បានជាងពីររយបទ។ ដោយចេះភ្លេងខ្លះៗ និងចេះកាន់ឧបករណ៍តន្រី្ត ដូចជា វីយូឡុង និងហ្គីតាច្បាស់លាស់ លោកគង្គ ប៊ុនឈឿនតែងតែបង្ហូរមនោសញ្ចេតនាតាមមន្តស្នេហ៍នៃតន្តី្រ និងតាមរស់ជាតិកំណាព្យទំនុកច្រៀង លុះត្រាតែក្លាយទៅជាទម្លាប់។
តាំងពីនៅក្មេង លោកគង្គ ប៊ុនឈឿនពេញចិត្តអ្នកចម្រៀងស៊ីន ស៊ីសាមុត និងអ្នកនិពន្ឋ អ្នកបទភ្លេងទំនុកច្រៀង ពៅ ស៊ីផូណាស់។ អ្វីៗដែលលោក គង្គ ប៊ុនឈឿនបានឮក្នងសម័យជារស់ជាតិស្រោចស្រប់បេះដូងលោកឲ្យដុះពន្លកមនោសញ្ចតនាកំណាព្យ ទំនុកច្រៀងកាន់តែខ្លាំងឡើងៗគ្មានស្រកស្រុត។
គេចំណាំឃើញថា ចម្រៀងរបស់លោកគង្គ ប៊ុនឈឿនច្រើនតែរៀបរាប់ពីខេត្តបាត់ដំបង ដែលជាទឹកដីកំណើតរបស់លោក និង ឆ្លុះបញ្ចាំងពីសេចក្តីស្នេហារបស់លោកក្នុងយុវវ័យ ជាអាទិ៍បទស្ពានឈើអភ័ព្វ ។ ស្ពានឈើអភ័ព្វដែលសព្វថ្ងៃនេះ គេនាំគ្នាប្តូរដាក់ថាភូមិវត្តកំផែង ខុសពីចំណងជើងដើមគួរឲ្យស្តាយ។ លោកគង្គ ប៊ុនឈឿនបញ្ជាក់ពីមូលហេតុដែលបានជំរុញឲ្យលោកនិពន្ឋបទ ស្ពានឈើអភ័ព្វ និង ជំនួបចុងក្រោយរបស់លោកជាមួយលោក ស៊ីន ស៊ីសាមុត៕
សូមអរគុណចំពោះអ្នកមីងសង្វាវ៉ាន ដែលបានករុណា អនុញ្ញាតឲ្យចម្លងនេះ ខ្ញុំបាទ និងផ្សាយជាបន្តបន្ទាប់!
ដើម្បីស្តាប់ការអត្ថាធិប្បាយ2 សូមចុចត្រង់នេះ
No comments:
Post a Comment