ប៉ាកកាខ្មែរ: ជីវិតម៉ែ

Thursday, June 7, 2012

ជីវិតម៉ែ

(កំណាព្យបទពាក្យ៧)

Ä ប៉ាកការៀបរាប់ភ្ជាប់សេចក្តី----------កវីសាកល្បងក្រងឃ្លាកាព្យ

ចារិកពីម្តាយទោះតូចទាប---------- ពាក្យគួរពុំរាបជ្រាបសេចក្តី។

Ä កវីវ័យក្មេងតែងពាក្យពេចន៍----------រំលេចជាតួប្តូរសម្តី

បង្ហាញដល់បុត្តទាំងប្រុសស្រី-------- កវីរៀបរាប់ជីវិតម៉ែ។

Ä ចាប់តាំងពីកូនមានកំណើត---------- ក្នុងឧទ្ទរកើតនៅនឹងម៉ែ

តែងតែខ្វល់គ្មានពេលល្ហែរ---------- ខ្លាចក្រែងមាសស្នេហ៍កូនបាត់ទៅ។

Ä ធ្វើទុក្ខបុកម្នេញម្តាយគ្មានស្បើយ------ដង្ហក់ដង្ហើយក្នុងយប់ជ្រៅ

ម្តាយខំរក្សាស្រស់ពាលពៅ---------- គង់វង់រស់នៅក្នុងផ្ទៃមាតុ។

Ä ថ្នាក់ថ្នមបីបមមិនឲ្យប៉ះ---------- ថែទាំល្អល្អះមិនឲ្យឃ្លាត

ខ្លាចមាសស្ងួនក្តៅរោគបៀនបៀត----- ជីវិតកូនទៀតនៅក្នុងផ្ទៃ។

Ä គ្រប់ខែប្រសូតចាកឧទ្ទរ---------- ម្តាយសែនត្រេកអរឃើញភ័ក្ត្រថ្លៃ

ពេលកូនបានឃើញពន្លឺថ្ងៃ---------- ជីវិតម្តាយថ្លៃស្ទើរតែសូន្យ។

Ä ម៉ែជាដុំពេជ្ររបស់កូន---------- ម៉ែថ្នាក់ថ្នមស្ងួនឥតបីល្ហែរ

បីបាច់រូបកូនរាប់ឆ្នាំខែ---------- ដួងចិត្តអ្នកម៉ែសែនថ្កើងថ្កាន។

Ä វេហាធំធេងលើសអ្វីៗ---------- ប៉ុន្តែមិនអាចប្រៀបម្តាយបាន

បើកូនៗឈឺមិនសំរាន្ត---------- ម៉ែថ្នមកល្យាណជិតជាប់កាយ។

Ä ម៉ែយល់ពីទុក្ខធុរៈកូន---------- នឹមនួនម៉ែតែងស្ទាបរាងកាយ

ក្រែងកូនក្តៅខ្លួនឬផ្តាសាយ---------- កូនទៅទីឆ្ងាយម្តាយគ្មានស្បើយ។

Ä កាលស្ងួននៅតូចម៉ែថ្នមថ្នាក់----------ម្តាយមិនធ្លាប់ដាក់កូនចោលឡើយ

ទោះបីរវល់ម្តេចក៏ដោយ---------- ម៉ែអើយកូនតែងជាប់ទ្រូងម៉ែ។

Ä ទឹកដោះម្តាយថ្លៃតម្លៃខ្ពស់---------- ផ្អែមឆ្ងាញ់តឹងពោះច្រើនថ្ងៃខែ

កូនបឺតស្រូបជាតិពីខ្លួនម៉ែ---------- បុត្រមានផ្កាផ្លែរាងកាយថ្លោស។

Ä កូនធំដឹងក្តីស្រដីថា---------- កូនទៅសាលាម៉ែនៅចុះ

កូនសាងកិត្តិយសឲ្យបានខ្ពស់----------នឹងបានរួមរស់ក្បែរម្តាយថ្លៃ។

Ä ទោះមេឃភ្លៀងផ្គរម៉ែខិតខំ---------- ម៉ែសន្សំប្រាក់ជាកម្រៃ

ផ្ញើឲ្យរូបកូនរៀនគ្មានសំចៃ---------- តើនរណាឆ្មៃភ្លេចអ្នកម្តាយ។

Ä ម៉ែខំភ្ជួររាស់ច្រូតដកស្ទូង---------- ម៉ែញ័របេះដូងហេវហត់ណាយ

តែម៉ែតស៊ូលះបង់កាយ---------- ចំណាយអ្វីៗដល់រូបកូន។

Ä ម៉ែទ្រាំលំបាករងវេទនា---------- ជីវិតកំព្រាស្ងាត់ឈឹងសូន្យ

លក់នំត្នោតទៀនចិញ្ចឹមកូន---------- លក់ត្រាវត្រកួនននោងស្ពៃ។

Ä ម៉ែដើរត្រុកៗជើងទទេរ---------- ម្តាយមិនត្រូវទេខោអាវថ្លៃ

ផាមួងហូលប៉ាក់មូដថ្មីៗ---------- ម្តាយថ្លៃក្រគ្មានប្រើហ្នឹងគេ។

Ä ម៉ែអើយម៉ែខ្ញុំសែនអភ្វ័ព---------- ជីវិតអ៊ូរអាប់អ្វីម្លេះទេ

ម៉ែត្រដររស់ធ្វើខ្ញុំគេ---------- បោកគក់គ្មានល្ហែសន្សំប្រាក់៕

២៨/០៨/២០០៣ (រាត្រីម៉ោង៩.០០)

ដោយ ឡឹក ជំនោរ
(អត្ថបទកំណាព្យដែលសរសេរក្នុងសៀវភៅចាស់មួយ ហើយទើបរើសឃើញ)

វចនាធិប្បាយភាសាខ្មែរ