មន្ទីរពេទ្យចិត្តសាស្ដ្រសម្រាប់ជនរងគ្រោះដោយសម័យខ្មែរក្រហម
«សំណួរមួយដែលយើងសួរថា ចុះបើយើងមានសព្វថ្ងៃនេះ អ្នកដែលរស់រានមានជីវិតមានរហូតដល់ប្រាំលាននាក់ តើយើងអាចដឹងថា ក្នុងចំណោមប្រាំលាននាក់នេះមានប៉ុន្មាននាក់ដែលទទួលរងបញ្ហា នេះ? ហើយមានសេវាកម្មអ្វីខ្លះដែលផ្ដល់ជូនគាត់ប្រសិនបើគាត់ត្រូវការ?»
គ្រូពេទ្យមួយក្រុមមកពីប្រទេសចំនួនបួននឹងធ្វើការសិក្សាបញ្ចប់អំពីតម្រូវការនៃការបង្កើតមន្ទីរពេទ្យចិត្តសាស្ដ្រមួយសម្រាប់ជនរងគ្រោះដោយសម័យខ្មែរក្រហម។ គ្រូពេទ្យឯកទេសផ្លូវចិត្តកម្ពុជាយល់ថា មន្ទីរពេទ្យនេះមានសារៈសំខាន់ ក៏ប៉ុន្ដែមន្ដ្រីផ្លូវការរបស់រដ្ឋាភិបាលគិតថា មិនមានការចាំបាច់សម្រាប់បង្កើតមន្ទីរពេទ្យដូច្នេះទេ។
ប្រាំមួយឆ្នាំបន្ទាប់ពីចាប់ផ្ដើមសិក្សាទៅលើស្ថានភាពជំងឺផ្លូវចិត្តរបស់ជនរងគ្រោះដោយរបបខ្មែរក្រហម នៅពេលនេះ ក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតផ្នែកចិត្តសាស្ដ្រមកពីសហរដ្ឋអាមេរិក និងមកពីប្រទេសពីរផ្សេងទៀតរបស់ទ្វីបអឺរ៉ុបនឹងមកដល់ប្រទេសកម្ពុជានៅក្នុងខែតុលាខាងមុខនេះដើម្បីធ្វើការសិក្សាបញ្ចប់រួមគ្នាជាមួយនឹងក្រុមគ្រូពេទ្យកម្ពុជាទៅលើតម្រូវការសម្រាប់ការសាងសង់មន្ទីរពេទ្យឯកទេសផ្លូវចិត្តមួយដល់ជនរងគ្រោះដោយរបបខ្មែរក្រហម។ ហើយក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតទាំងនេះនឹងជូនយោបល់ដល់រដ្ឋាភិបាលសម្រាប់បង្កើតមន្ទីរពេទ្យនេះ។
លោកឆាំង យុ នាយកមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជាដែលបានរៀបចំការសិក្សានេះ មានប្រសាសន៍ថា ការសិក្សាអស់រយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះបានបង្ហាញថា សេវាកម្មព្យាបាលជំងឺផ្លូវចិត្តដល់ជនរងគ្រោះដោយរបបខ្មែរក្រហម និងដល់អ្នកជំងឺផ្លូវចិត្តជាទូទៅ មិនគ្រប់គ្រាន់ទេនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ហើយរដ្ឋាភិបាលគួរតែយកចិត្តទុកដាក់សាងសង់មន្ទីរពេទ្យនេះ។
“យើងឈានទៅដល់ដំណាក់កាលមួយថា រដ្ឋាភិបាលគួរតែសាងសង់មន្ទីរពេទ្យមួយសម្រាប់សេវាកម្មសុខភាពផ្លូវចិត្ត ដោយសារយើងបានរកឃើញថា ទោះបីជានៅកន្លែងផ្សេងៗទៀត ទោះបីមានសេវាកម្មក៏ដោយ វាមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ ហើយវាទាក់ទងនឹងការតព្វកិច្ចរបស់រដ្ឋាភិបាល ហើយវាអាចជាសំណងសម្រាប់ជនរងគ្រោះដែលបានឆ្លងកាត់ដំណើរការនៃការកាត់ទោសខ្មែរក្រហម។ យើងនឹងស្នើជូនរដ្ឋាភិបាលសុំឲ្យមានការសាងសង់មន្ទីរពេទ្យមួយដែលបម្រើសុខភាពផ្លូវចិត្តដល់អ្នកណាដែលជាជនរងគ្រោះនៅក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ"។
លោកឆាំង យុ បានបន្ថែមថា ក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតផ្នែកចិត្តសាស្រ្ដទាំងបួនប្រទេស ដែលមានគ្នាសរុបចំនួន១៦នាក់ នឹងត្រូវបញ្ចប់ការសិក្សារបស់ខ្លួននៅខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១០នេះ។ ហើយពួកគេនឹងដាក់របាយការណ៍សិក្សានេះដែលមានកម្រាស់ជាង៤០០ទំព័រជូនទៅរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដែលនៅក្នុងរបាយការណ៍នេះ ក្រុមគ្រួពេទ្យជូនយោបល់ថា ការសាងសង់មន្ទីរពេទ្យផ្លូវចិត្ត ដាច់ដោយឡែកពីមន្ទីរពេទ្យព្យាបាលជំងឺទូទៅ ពិសេសសម្រាប់ព្យាបាលជំងឺផ្លូវចិត្តជនរងគ្រោះដោយរបបខ្មែរក្រហមគឺជាការចាំបាច់។
លោកឆាំង យុ មានប្រសាសន៍ថា មន្ទីរពេទ្យព្យាបាលជំងឺផ្លូវចិត្តដោយសាររបបខ្មែរក្រហមនេះនឹងក្លាយទៅជាមជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវមួយនៅថ្ងៃអនាគតផងដែរ។
“សំណួរមួយដែលយើងសួរថា ចុះបើយើងមានសព្វថ្ងៃនេះ អ្នកដែលរស់រានមានជីវិតមានរហូតដល់ប្រាំលាននាក់ តើយើងអាចដឹងថា ក្នុងចំណោមប្រាំលាននាក់នេះមានប៉ុន្មាននាក់ដែលទទួលរងបញ្ហានេះ? ហើយមានសេវាកម្មអ្វីខ្លះដែលផ្ដល់ជូនគាត់ប្រសិនបើគាត់ត្រូវការ? ហើយមន្ទីរពេទ្យនេះជាកន្លែងប្រជុំសិក្សាស្រាវជ្រាវអំពីផ្នែកចិត្តសាស្ដ្រ រកវិធីផ្សេងៗដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាដែលបន្សល់ទុកពីសម័យខ្មែរក្រហម ក៏ដូចជាក្រោយពេលដែលតុលាការត្រូវបានបញ្ចប់ទៅ"។
របបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យរបស់ពួកខ្មែរក្រហមបានបង្អត់អាហារ បង្ខំឲ្យប្រជាជនខ្លួនឯងធ្វើពលកម្មយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ រួមទាំងធ្វើទារុណកម្ម និងកាប់សម្លាប់ប្រជាជនស្លូតត្រង់ដោយពុំមានការវិនិច្ឆ័យទោសទៀតផងទេ។ ជនរងគ្រោះយ៉ាងតិច១,៧លាននាក់បានស្លាប់បាត់បង់ជីវិតនៅក្នុងការគ្រប់គ្រងអស់រយៈពេល៣ឆ្នាំ៨ខែ២០ថ្ងៃរបស់របបខោអាវខ្មៅនេះ។ ជនសង្ស័យសរុបចំនួនប្រាំនាក់ត្រូវបានចាប់ខ្លួនយកមកឃុំឃាំងទុកជាបណ្ដោះអាសន្ន នៅក្នុងនោះមាន នួន ជា ខៀវ សំផន អៀង សារី អៀង ធារិទ្ធ និងឌុច អតីតប្រធានគុកទួលស្លែង។ ក៏ប៉ុន្ដែ ឌុចត្រូវបានផ្ដន្ទាទោសឲ្យជាប់ពន្ធនាគាររយៈពេល៣៥ឆ្នាំ កាលពីចុងខែកក្កដា។ រីឯជនជាប់ចោទចំនួនបួននាក់ផ្សេងទៀតត្រូវរង់ចាំការកាត់ទោសជាប្រវត្តិសាស្រ្ដនៅដើមឆ្នាំ២០១១។
យោងតាមឯកសាររបស់មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជាបង្ហាញថា មានកុមារកំព្រាប្រមាណជា២០០ ០០០នាក់ក្រោយពីរបបខ្មែរក្រហមត្រូវបានផ្តួលរំលំ។ រីឯក្នុងចំណោមជនរងគ្រោះដែលនៅសេសសល់ គេចផុតពីការកាប់សម្លាប់នោះគឺស្ទើរតែ៧០ភាគរយជាស្ដ្រី។ ជនរងគ្រោះដែលនៅសេសសល់ពីរបបខ្មែរក្រហមនោះតែងតែដក់ជាប់នូវការឈឺចាប់ ភាពតក់ស្លុត និងការបាក់ស្បាតជាដើម។ បញ្ហាទាំងនេះដែលជាសញ្ញានៃជំងឺផ្លូវចិត្ត។
លោកខៀវ កាញារិទ្ធ រដ្ឋមន្ដ្រីក្រសួងព័ត៌មាន និងជាអ្នកនាំពាក្យរដ្ឋាភិបាល មានប្រសាសន៍ថា រដ្ឋាភិបាលបាននិងកំពុងព្យាបាលអ្នកមានជំងឺផ្លូវចិត្តទាំងឡាយ នៅតាមមន្ទីរពេទ្យសាធារណៈ ដូច្នេះមិនមានការចាំបាច់បង្កើតមន្ទីរពេទ្យរបៀបនេះដាច់ដោយឡែកនោះទេ។ ក៏ប៉ុន្ដែលោកមានប្រសាសន៍ថា រដ្ឋាភិបាលស្វាគមន៍ការបង្កើតមន្ទីរពេទ្យនេះជាលក្ខណៈឯកជនណាមួយនោះ។
“នេះជាការងារសុខាភិបាលរួម ទោះបីជាតុលាការនេះចប់ក្ដី។ ការងារពេទ្យ (នេះ) ត្រូវតែធ្វើជាបន្តទៀត គ្រាន់តែឥឡូវយើងមិនសូវមានអ្នកចិត្តវិទូច្រើន។ ឥឡូវបើសិនជាឯកជនណាចង់សាងសង់ (មន្ទីរពេទ្យ) ឲ្យគេធ្វើទៅ"។
ប្រទេសកម្ពុជាមិនសូវសម្បូរគ្រូពេទ្យឯកទេសផ្នែកជំងឺផ្លូវចិត្តនោះទេ។ យោងតាមលោកវេជ្ជបណ្ឌិត មុនី សុថារ៉ា ប្រធានផ្នែកជំងឺផ្លូវចិត្តនៃមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសមៈ ក្រុងភ្នំពេញ និងជាអ្នកសម្របសម្រួលកម្មវិធីជំងឺផ្លូវចិត្តរបស់អង្គការចិត្តសង្គម អន្ដរវប្បធម៌ (TPO) បានឲ្យដឹងថា ប្រទេសកម្ពុជាទើបតែបានបង្កើតឲ្យមានគ្រូពេទ្យចិត្តសាស្រ្ដឡើងវិញនៅឆ្នាំ១៩៩៤ បន្ទាប់ពីរបបខ្មែរក្រហមបានដួលរលំ។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិតមុនី សុថារ៉ា មានប្រសាសន៍ថា បើតាមគោលការណ៍របស់អង្គការសុខភាពពិភពលោក គេមិនគួរបង្កើតមន្ទីរពេទ្យចិត្តសាស្ដ្រមួយនៅក្រៅមន្ទីរពេទ្យសាធារណៈ ឬក៏មន្ទីរពេទ្យពិគ្រោះជំងឺទូទៅនោះទេ។ ក៏ប៉ុន្ដែសម្រាប់រូបលោក លោកយល់ឃើញថា គួរតែមានមន្ទីរពេទ្យឯកទេសសម្រាប់ការព្យាបាលបញ្ហាផ្លូវចិត្ត ជាពិសេសសម្រាប់ការព្យាបាលជំងឺបាក់ស្បាតរបស់ជនរងគ្រោះដោយរបបខ្មែរក្រហម ក៏ប៉ុន្ដែលោកវេជ្ជបណ្ឌិតមុនី សុថារ៉ាមានប្រសាសន៍ថា ការបង្កើតមន្ទីរពេទ្យដាច់ដោយឡែកដើម្បីព្យាបាលជំងឺផ្លូវចិត្តដល់ជនរងគ្រោះដោយរបបខ្មែរក្រហមនេះ ត្រូវតែមានគ្រូពេទ្យ និងក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតមានគុណភាពជាក់លាក់៕
ប្រភពទាំងស្រុងពី៖ http://www.voanews.com/khmer/news/psychiatrists-sought-for-a-speacialized-khmer-rouge-hospital-102647569.html
ហេឡូវីអូអេ ២៣ មករា ២០១២៖ ផលប៉ះពាល់ផ្លូវចិត្តពីរបបខ្មែរក
ប្រាំមួយឆ្នាំបន្ទាប់ពីចាប់ផ្ដើមសិក្សាទៅលើស្ថានភាពជំងឺផ្លូវចិត្តរបស់ជនរងគ្រោះដោយរបបខ្មែរក្រហម នៅពេលនេះ ក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតផ្នែកចិត្តសាស្ដ្រមកពីសហរដ្ឋអាមេរិក និងមកពីប្រទេសពីរផ្សេងទៀតរបស់ទ្វីបអឺរ៉ុបនឹងមកដល់ប្រទេសកម្ពុជានៅក្នុងខែតុលាខាងមុខនេះដើម្បីធ្វើការសិក្សាបញ្ចប់រួមគ្នាជាមួយនឹងក្រុមគ្រូពេទ្យកម្ពុជាទៅលើតម្រូវការសម្រាប់ការសាងសង់មន្ទីរពេទ្យឯកទេសផ្លូវចិត្តមួយដល់ជនរងគ្រោះដោយរបបខ្មែរក្រហម។ ហើយក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតទាំងនេះនឹងជូនយោបល់ដល់រដ្ឋាភិបាលសម្រាប់បង្កើតមន្ទីរពេទ្យនេះ។
លោកឆាំង យុ នាយកមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជាដែលបានរៀបចំការសិក្សានេះ មានប្រសាសន៍ថា ការសិក្សាអស់រយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះបានបង្ហាញថា សេវាកម្មព្យាបាលជំងឺផ្លូវចិត្តដល់ជនរងគ្រោះដោយរបបខ្មែរក្រហម និងដល់អ្នកជំងឺផ្លូវចិត្តជាទូទៅ មិនគ្រប់គ្រាន់ទេនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ហើយរដ្ឋាភិបាលគួរតែយកចិត្តទុកដាក់សាងសង់មន្ទីរពេទ្យនេះ។
“យើងឈានទៅដល់ដំណាក់កាលមួយថា រដ្ឋាភិបាលគួរតែសាងសង់មន្ទីរពេទ្យមួយសម្រាប់សេវាកម្មសុខភាពផ្លូវចិត្ត ដោយសារយើងបានរកឃើញថា ទោះបីជានៅកន្លែងផ្សេងៗទៀត ទោះបីមានសេវាកម្មក៏ដោយ វាមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ ហើយវាទាក់ទងនឹងការតព្វកិច្ចរបស់រដ្ឋាភិបាល ហើយវាអាចជាសំណងសម្រាប់ជនរងគ្រោះដែលបានឆ្លងកាត់ដំណើរការនៃការកាត់ទោសខ្មែរក្រហម។ យើងនឹងស្នើជូនរដ្ឋាភិបាលសុំឲ្យមានការសាងសង់មន្ទីរពេទ្យមួយដែលបម្រើសុខភាពផ្លូវចិត្តដល់អ្នកណាដែលជាជនរងគ្រោះនៅក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ"។
លោកឆាំង យុ បានបន្ថែមថា ក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតផ្នែកចិត្តសាស្រ្ដទាំងបួនប្រទេស ដែលមានគ្នាសរុបចំនួន១៦នាក់ នឹងត្រូវបញ្ចប់ការសិក្សារបស់ខ្លួននៅខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១០នេះ។ ហើយពួកគេនឹងដាក់របាយការណ៍សិក្សានេះដែលមានកម្រាស់ជាង៤០០ទំព័រជូនទៅរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដែលនៅក្នុងរបាយការណ៍នេះ ក្រុមគ្រួពេទ្យជូនយោបល់ថា ការសាងសង់មន្ទីរពេទ្យផ្លូវចិត្ត ដាច់ដោយឡែកពីមន្ទីរពេទ្យព្យាបាលជំងឺទូទៅ ពិសេសសម្រាប់ព្យាបាលជំងឺផ្លូវចិត្តជនរងគ្រោះដោយរបបខ្មែរក្រហមគឺជាការចាំបាច់។
លោកឆាំង យុ មានប្រសាសន៍ថា មន្ទីរពេទ្យព្យាបាលជំងឺផ្លូវចិត្តដោយសាររបបខ្មែរក្រហមនេះនឹងក្លាយទៅជាមជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវមួយនៅថ្ងៃអនាគតផងដែរ។
“សំណួរមួយដែលយើងសួរថា ចុះបើយើងមានសព្វថ្ងៃនេះ អ្នកដែលរស់រានមានជីវិតមានរហូតដល់ប្រាំលាននាក់ តើយើងអាចដឹងថា ក្នុងចំណោមប្រាំលាននាក់នេះមានប៉ុន្មាននាក់ដែលទទួលរងបញ្ហានេះ? ហើយមានសេវាកម្មអ្វីខ្លះដែលផ្ដល់ជូនគាត់ប្រសិនបើគាត់ត្រូវការ? ហើយមន្ទីរពេទ្យនេះជាកន្លែងប្រជុំសិក្សាស្រាវជ្រាវអំពីផ្នែកចិត្តសាស្ដ្រ រកវិធីផ្សេងៗដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាដែលបន្សល់ទុកពីសម័យខ្មែរក្រហម ក៏ដូចជាក្រោយពេលដែលតុលាការត្រូវបានបញ្ចប់ទៅ"។
របបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យរបស់ពួកខ្មែរក្រហមបានបង្អត់អាហារ បង្ខំឲ្យប្រជាជនខ្លួនឯងធ្វើពលកម្មយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ រួមទាំងធ្វើទារុណកម្ម និងកាប់សម្លាប់ប្រជាជនស្លូតត្រង់ដោយពុំមានការវិនិច្ឆ័យទោសទៀតផងទេ។ ជនរងគ្រោះយ៉ាងតិច១,៧លាននាក់បានស្លាប់បាត់បង់ជីវិតនៅក្នុងការគ្រប់គ្រងអស់រយៈពេល៣ឆ្នាំ៨ខែ២០ថ្ងៃរបស់របបខោអាវខ្មៅនេះ។ ជនសង្ស័យសរុបចំនួនប្រាំនាក់ត្រូវបានចាប់ខ្លួនយកមកឃុំឃាំងទុកជាបណ្ដោះអាសន្ន នៅក្នុងនោះមាន នួន ជា ខៀវ សំផន អៀង សារី អៀង ធារិទ្ធ និងឌុច អតីតប្រធានគុកទួលស្លែង។ ក៏ប៉ុន្ដែ ឌុចត្រូវបានផ្ដន្ទាទោសឲ្យជាប់ពន្ធនាគាររយៈពេល៣៥ឆ្នាំ កាលពីចុងខែកក្កដា។ រីឯជនជាប់ចោទចំនួនបួននាក់ផ្សេងទៀតត្រូវរង់ចាំការកាត់ទោសជាប្រវត្តិសាស្រ្ដនៅដើមឆ្នាំ២០១១។
យោងតាមឯកសាររបស់មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជាបង្ហាញថា មានកុមារកំព្រាប្រមាណជា២០០ ០០០នាក់ក្រោយពីរបបខ្មែរក្រហមត្រូវបានផ្តួលរំលំ។ រីឯក្នុងចំណោមជនរងគ្រោះដែលនៅសេសសល់ គេចផុតពីការកាប់សម្លាប់នោះគឺស្ទើរតែ៧០ភាគរយជាស្ដ្រី។ ជនរងគ្រោះដែលនៅសេសសល់ពីរបបខ្មែរក្រហមនោះតែងតែដក់ជាប់នូវការឈឺចាប់ ភាពតក់ស្លុត និងការបាក់ស្បាតជាដើម។ បញ្ហាទាំងនេះដែលជាសញ្ញានៃជំងឺផ្លូវចិត្ត។
លោកខៀវ កាញារិទ្ធ រដ្ឋមន្ដ្រីក្រសួងព័ត៌មាន និងជាអ្នកនាំពាក្យរដ្ឋាភិបាល មានប្រសាសន៍ថា រដ្ឋាភិបាលបាននិងកំពុងព្យាបាលអ្នកមានជំងឺផ្លូវចិត្តទាំងឡាយ នៅតាមមន្ទីរពេទ្យសាធារណៈ ដូច្នេះមិនមានការចាំបាច់បង្កើតមន្ទីរពេទ្យរបៀបនេះដាច់ដោយឡែកនោះទេ។ ក៏ប៉ុន្ដែលោកមានប្រសាសន៍ថា រដ្ឋាភិបាលស្វាគមន៍ការបង្កើតមន្ទីរពេទ្យនេះជាលក្ខណៈឯកជនណាមួយនោះ។
“នេះជាការងារសុខាភិបាលរួម ទោះបីជាតុលាការនេះចប់ក្ដី។ ការងារពេទ្យ (នេះ) ត្រូវតែធ្វើជាបន្តទៀត គ្រាន់តែឥឡូវយើងមិនសូវមានអ្នកចិត្តវិទូច្រើន។ ឥឡូវបើសិនជាឯកជនណាចង់សាងសង់ (មន្ទីរពេទ្យ) ឲ្យគេធ្វើទៅ"។
ប្រទេសកម្ពុជាមិនសូវសម្បូរគ្រូពេទ្យឯកទេសផ្នែកជំងឺផ្លូវចិត្តនោះទេ។ យោងតាមលោកវេជ្ជបណ្ឌិត មុនី សុថារ៉ា ប្រធានផ្នែកជំងឺផ្លូវចិត្តនៃមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសមៈ ក្រុងភ្នំពេញ និងជាអ្នកសម្របសម្រួលកម្មវិធីជំងឺផ្លូវចិត្តរបស់អង្គការចិត្តសង្គម អន្ដរវប្បធម៌ (TPO) បានឲ្យដឹងថា ប្រទេសកម្ពុជាទើបតែបានបង្កើតឲ្យមានគ្រូពេទ្យចិត្តសាស្រ្ដឡើងវិញនៅឆ្នាំ១៩៩៤ បន្ទាប់ពីរបបខ្មែរក្រហមបានដួលរលំ។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិតមុនី សុថារ៉ា មានប្រសាសន៍ថា បើតាមគោលការណ៍របស់អង្គការសុខភាពពិភពលោក គេមិនគួរបង្កើតមន្ទីរពេទ្យចិត្តសាស្ដ្រមួយនៅក្រៅមន្ទីរពេទ្យសាធារណៈ ឬក៏មន្ទីរពេទ្យពិគ្រោះជំងឺទូទៅនោះទេ។ ក៏ប៉ុន្ដែសម្រាប់រូបលោក លោកយល់ឃើញថា គួរតែមានមន្ទីរពេទ្យឯកទេសសម្រាប់ការព្យាបាលបញ្ហាផ្លូវចិត្ត ជាពិសេសសម្រាប់ការព្យាបាលជំងឺបាក់ស្បាតរបស់ជនរងគ្រោះដោយរបបខ្មែរក្រហម ក៏ប៉ុន្ដែលោកវេជ្ជបណ្ឌិតមុនី សុថារ៉ាមានប្រសាសន៍ថា ការបង្កើតមន្ទីរពេទ្យដាច់ដោយឡែកដើម្បីព្យាបាលជំងឺផ្លូវចិត្តដល់ជនរងគ្រោះដោយរបបខ្មែរក្រហមនេះ ត្រូវតែមានគ្រូពេទ្យ និងក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតមានគុណភាពជាក់លាក់៕
ប្រភពទាំងស្រុងពី៖ http://www.voanews.com/khmer/news/psychiatrists-sought-for-a-speacialized-khmer-rouge-hospital-102647569.html
ហេឡូវីអូអេ ២៣ មករា ២០១២៖ ផលប៉ះពាល់ផ្លូវចិត្តពីរបបខ្មែរក
No comments:
Post a Comment